સાંજે નવરા થઈને પાનને ગલ્લે કે ગામના ચોરે સાંભળવા મળતી વાતોમાની એક વાત એટલે શું દુનિયામાં ભગવાન છે.... ગઈકાલે ઝી સિનેમામાં એક ફિલ્મ ચાલતું હતું.. "ગોડ તુસી ગ્રેટ હો " જેમાં એક હતાશ વ્યક્તિ ભગવાન ને ફરિયાદ કરે છે.. અને તેની વાતો સાંભળી ભગવાન તેને મળે છે... અને તેને અમુક દૈવી શક્તિઓ આપે છે.. પણ અમુક શરતો મુજબ.... પણ આપે ફિલ્મ જોઈ હશે એટલે ખબર હશે.. તે વ્યક્તિ ભગવાનની શરતોનું ઉલ્લઘન કરે છે.. અને જે હાલ થાય છે.. તે માટે તો આપે ફિલ્મ જોવી રહી પણ ટુંકમાં કહેવાનું એટલું કે....
It is easier to believe in God than to accept His will એટલે કે પ્રભુને માનવા સહેલા છે પણ, પ્રભુ નું માનવું કઠીન છે..
ઘડિયાળમાં સેકંડનો કાંટો ટક ટક કરતો ફટાફટ ફરે છે, તેથી મિનિટ અને કલાકના કાંટાને પણ ફરવું પડે છે. બાળક જ્યારે કાંટાઓને ફરતા જુએ છે ત્યારે તેને બીજો કોઇ વિચાર નથી આવતો પરંતુ મોટા થતાં તેને સમજ આવે છે કે ઘડિયાળના ડાયલની પાછળનું મિકેનિઝમ, તેમાં રહેલાં ચક્રો આ કાંટાઓને ફેરવે છે. વધુ મોટા થતાં તેને ખબર પડે છે કે જે મશીનરીથી ઘડિયાળ ચાલે છે તેનો કોઇક બનાવનાર છે. જગતમાં ચાલતાં તમામ મશીનો માટે આ થિયરી લાગુ પડે છે. મશીન છે તો ચલાવનારો છે. મશીન શું કામ? જગતની તમામ વસ્તુઓ માટે આ સત્ય પ્રસ્તુત છે. જે જે કંઇ ચાલે છે, ઊભું છે, દેખાય છે, નથી દેખાતું તેનો બનાવનાર, ચલાવનાર, સંચાલક કોઇ છે, તે ભગવાન છે. જો ભગવાન ન હોત તો ભક્તિસભર લાગણી, શ્રદ્ધા અને વિશ્વાસ ક્યાંથી આવત?
No comments:
Post a Comment